Σύντομη περιγραφή:
Αριθμός CAS: 15307-79-6
Μοριακός τύπος: C14H10Cl2NNaO2
μοριακό βάρος: 318,13
Χημική δομή:
| Βασικές πληροφορίες | |
| Ονομασία προϊόντος | Νατριούχος δικλοφενάκη |
| Βαθμός | φαρμακευτικής ποιότητας |
| Εμφάνιση | Ασπρη σκόνη |
| Χημική δοκιμή | 99% |
| Διάρκεια ζωής | 2 χρόνια |
| Συσκευασία | 25 κιλά/χαρτοκιβώτιο |
| Κατάσταση | Διατηρείτε το δοχείο κλειστό σε ξηρό, καλά αεριζόμενο μέρος. |
Περιγραφή του Diclofenac sodium
Τα φαρμακευτικά δευτερογενή πρότυπα για εφαρμογή στον ποιοτικό έλεγχο, παρέχουν στα φαρμακευτικά εργαστήρια και στους κατασκευαστές μια βολική και οικονομικά αποδοτική εναλλακτική λύση για την προετοιμασία προτύπων εσωτερικής εργασίας.
Ταξινομείται στην κατηγορία των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ).Παρουσιάζει φλεγμονώδη, αναλγητική και αντιπυρετική δράση.Το Diclofenac Sodium είναι η μορφή άλατος νατρίου της δικλοφενάκης, ενός παραγώγου βενζολοοξικού οξέος και ενός μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους φαρμάκου (ΜΣΑΦ) με αναλγητική, αντιπυρετική και αντιφλεγμονώδη δράση.
Η νατριούχος δικλοφενάκη έχει χρησιμοποιηθεί από καιρό για τη θεραπεία του οξέος πόνου και της φλεγμονής και είναι αποτελεσματική σε διάφορες οξείες μορφές πόνου.
Κλινική εφαρμογή για το Diclofenac sodium
Κλινικές δοκιμές έχουν δείξει την αναλγητική αποτελεσματικότητα της νατριούχου δικλοφενάκης όσον αφορά την ανακούφιση του μέτριου έως σοβαρού μετεγχειρητικού πόνου σε ασθενείς που υποβάλλονται σε οδοντιατρική ή μικρή ορθοπεδική χειρουργική επέμβαση.Η υποδόρια δικλοφενάκη νατριούχος ανακούφισε επίσης αποτελεσματικά από μέτριο έως σοβαρό νευροπαθητικό πόνο, που σχετίζεται με καρκίνο ή όχι.Η νατριούχος δικλοφενάκη ήταν γενικά καλά ανεκτή σε κλινικές δοκιμές, με τις αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης μεταξύ των πιο συχνά αναφερόμενων ανεπιθύμητων ενεργειών.Το Diclofenac sodium ενδείκνυται για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, της οστεοαρθρίτιδας και της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας.
Μηχανισμοί δράσης για το Diclofenac sodium
Οι πιθανοί μηχανισμοί δράσης της δικλοφενάκης μπορεί να περιλαμβάνουν αναστολή της σύνθεσης λευκοτριενίων, αναστολή της φωσφολιπάσης Α2, ρύθμιση των επιπέδων ελεύθερου αραχιδονικού οξέος, διέγερση των ευαίσθητων στην τριφωσφορική αδενοσίνη διαύλων καλίου μέσω της κεντρικής οδού L-αργινίνης-νιτρικού οξειδίου και μονοφωσφορικής κυκλικής γουανοσίνης νευροπαθητικούς μηχανισμούς.Άλλοι αναδυόμενοι μηχανισμοί δράσης μπορεί να περιλαμβάνουν αναστολή του ενεργοποιημένου από τον πολλαπλασιαστή υπεροξισώματος υποδοχέα-c, μείωση των επιπέδων της ουσίας P και της ιντερλευκίνης-6 στο πλάσμα και του αρθρικού υγρού, αναστολή του υποδοχέα θρομβοξάνης-προστανοειδούς και αναστολή των διαύλων ιόντων που ανιχνεύουν το οξύ.
