Εκχύλισμα ρίζας τζίνσενγκ σε σκόνη

Το τζίνσενγκ έχει χρησιμοποιηθεί σε παραδοσιακό κινέζικο συμπλήρωμα εδώ και αιώνες. Αυτό το αργά αναπτυσσόμενο, κοντό φυτό με σαρκώδεις ρίζες μπορεί να ταξινομηθεί με τρεις τρόπους, ανάλογα με το πόσο καιρό καλλιεργείται: φρέσκο, λευκό ή κόκκινο. Το φρέσκο ​​ginseng συλλέγεται πριν από 4 χρόνια, ενώ το λευκό ginseng συλλέγεται μεταξύ 4-6 ετών και το κόκκινο ginseng συλλέγεται μετά από 6 ή περισσότερα χρόνια. Υπάρχουν πολλά είδη αυτού του βοτάνου, αλλά τα πιο δημοφιλή είναι το αμερικανικό ginseng (Panax quinquefolius) και το ασιατικό τζίνσενγκ (Panax ginseng). Το εκχύλισμα Ginseng που παρέχουμε προέρχεται από Panax ginseng. Η προδιαγραφή είναι Ginsenoside 80%. Το Ginseng περιέχει δύο σημαντικές ενώσεις: ginsenosides και gintonin. Αυτές οι ενώσεις αλληλοσυμπληρώνονται για να παρέχουν οφέλη για την υγεία.
Το εκχύλισμα τζίνσενγκ είναι το πιο διάσημο εκχύλισμα κινέζικου βοτάνου και είναι το πιο ευρέως αναγνωρισμένο φυτό που χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική. Διάφορες μορφές έχουν χρησιμοποιηθεί στην ιατρική για περισσότερα από 7000 χρόνια. Πολλά είδη αναπτύσσονται σε όλο τον κόσμο και παρόλο που ορισμένα προτιμώνται για συγκεκριμένα οφέλη, όλα θεωρούνται ότι έχουν παρόμοιες ιδιότητες ως αποτελεσματικό γενικό αναζωογονητικό.
Το εκχύλισμα τζίνσενγκ βρίσκεται μόνο στο βόρειο ημισφαίριο, στη Βόρεια Αμερική και στην ανατολική Ασία (κυρίως Κορέα, βορειοανατολική Κίνα και ανατολική Σιβηρία), συνήθως σε ψυχρότερα κλίματα. Είναι εγγενές στην Κίνα, τη Ρωσία, τη Βόρεια Κορέα, την Ιαπωνία και ορισμένες περιοχές της Βόρειας Αμερικής. Καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του 1800. Είναι δύσκολο να αναπτυχθεί και χρειάζονται 4-6 χρόνια για να γίνει αρκετά ώριμο για να συγκομιστεί.
Το τζίνσενγκ (Eleutherococcus senticosus) ανήκει στην ίδια οικογένεια, αλλά όχι στο γένος, με το αληθινό τζίνσενγκ. Όπως το ginseng, θεωρείται προσαρμογόνο βότανο. Οι δραστικές ενώσεις στο Σιβηρικό τζίνσενγκ είναι ελευθεροσίδες, όχι τζινσενοσίδες. Αντί για σαρκώδη ρίζα, το τζίνσενγκ της Σιβηρίας έχει ξυλώδη ρίζα. Συνήθως εφαρμόζεται στον τομέα των τροφίμων, στον τομέα της υγείας και στον τομέα των καλλυντικών.